فرهنگ شیعه (122):

ب:کلمهء حزب،بر خلاف تصوری که بعضی مسلمانان و شیعیان از آن دارند و آنرا کلمهء اهانت آمیزی می دانند کلمه ای است قرآنی که خداوند،کرارا روی آن تکیه کرده است.در آنجا اسلام و ملت ابراهیم را یک حزب معرفی کرده،جنگ بین خود و پیروان شیطان را هم جنگ حزب خدا و حزب شیطان نامیده است.حتی تقسیم بندی خود قرآن هم بر اساس حزب است!با این حال..."دیگران" این کلمهء خاص قرآنی ما را گرفتند اما ما از آن بیگانه و بیگانه تر شدیم!آنها مهر خود را بر روی آن نقش کردند و ما نسبت به آن بیزاز تر شدیم...تا جائی که امروز،حتی از آن وحشت داریم!چرا که از متن و محتوای اسلامی و شیعی خود بیگانه شده ایم!...

یک نفر اعتراض می کرد که:چرا کلمهء خلق را که ماتریالیست ها به کار می برند،تو در زبان مذهبی ات هم به کار می بری؟گفتم که به ماتریالیستها اعتراض کن که چرا این کلمه را به جای مردم به کار می برند و به خداپرستان که چرا این کلمه را به کار نمی برند!زیرا اساسا مفاهیم خلق و خلقت و مخلوق...مفاهیمی انحصارا مذهبی است و لازمه اش اعتقاد به خالق و مخلوق بودن انسان!این اصطلاحی است که در زبان ماتریالیست بیگانه است و با جهان بینی اصالت ماده متضاد!و به همان اندازه،با جهان بینی خدائی که جهان و انسان را خلق خدا می داند،سازگار.

ادامه دارد...