ما و حادثه کربلا:(3)

جعل، دروغ، وضع در این قضایا الی ما شاء الله است و اینهاست که روضه ها و ذکر مصیبت ها را کم اثر کرده والا اصل روضه و ذکر مصیبت باید باقی بماند و مسئله امام حسین و اشک ریختن برای امام حسین و محرم عاشورا و تظاهرات برای محرم و دسته بیرون آمدن، تمام اینها باید محفوظ بماند ولی البته من نمی گویم حتماً باید به آن شکل که از زمان قاجاریه معمول شده که بیشتر از قفقاز به این طرف آمده انجام شود و حتماً اینها هم باید باشد. اینها کارهای جدیدی است که بیرون آمده، بسیاری از اینها درست نیست و باید عزاداریها را اصلاح کنیم. شیعه قسمتی از کیان خویش را با همین حنین ها و ناله ها و فریادها و شکایت کردن از ظلم ها حفظ کرده است.»1
آری، اصلاح عزاداریها امری حساس است و اندکی افراط یا تفریط، اثر معکوس می بخشد. اگر مانند برخی روشنفکران در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی با هرچه روضه و گریه و اشک برای امام حسین است مبارزه کنیم دچار خطای فاحش شده و خود را از یک منبع عظیم نیروی اجتماعی محروم کرده ایم، و اگر مانند برخی عوام استفاده از هر وسیله ای برای عزاداری امام حسین را جایز بدانیم ولو از قفقاز وارد فرهنگ ما شده باشد (مانند علم و کتل) و صرفاً دنبال شور و واویلا باشیم این حادثه را از اثر انداخته و به صورت یک سرگرمی و عادت درآورده ایم. باید ضمن آن که به تحلیل این حادثه و جنبه عقلی و استدلالی آن می پردازیم از اشباع عواطف و احساسات نیز غافل نمانیم و خلاصه سهم عقل و دل از این واقعه عظیم و جامع تاریخی را به عدالت بدهیم.
اخیراً انحرافی در دسته های عزاداری و هیئت های مذهبی ما پدید آمده و آن استفاده از تصاویر و شمایل ائمه اطهار علیهم السلام است. قطع نظر از این که تصاویر موجود هیچ اصالتی ندارد و معلوم نیست چه مقدار شباهت وجود داشته باشد، اساساً این امر می تواند به حریم توحید آسیب برساند، زیرا به تدریج مردم با این تصاویر انس می گیرند و خود اینها موضوعیت پیدا می کند، احیاناً به روی آنها دست می کشند و حاجات خود را از آنها می خواهند و این یعنی شرک در عبادت و نوعی بت پرستی. آنگاه شیعه از سوی فرقه منحرف وهابیه مورد اعتراض قرار می گیرد که اینها امامان خود را در جایگاه خدا می نشانند و شرک می ورزند، و سپس آمریکا و انگلیس و اسرائیل در جهت تفرقه میان شیعه و سنی بهره برداری می کنند.
به تعبیر شهید آیت الله مطهری «اسلام شعار تصویری ندارد، همچنان که شعار عددی هم ندارد.» حتی هلال احمر شعار اسلامی نیست، تنها مسلمین برای آن که در مقابل صلیب سرخ شعار مستقلی داشته باشند آن را ابداع کردند. همه اینها برای آن است ک حریم توحید محفوظ بماند. چرا بزرگان ما مانند مرحوم آیت الله بروجردی تاکید می کردند که هنگام زیارت اعتاب مقدسه پیشانی بر ضریح نگذارید و حالت سجده به خود نگیرید؟ برای آنکه شائبه شرک پدید نیاید و حریم توحید محفوظ بماند.

ادامه دارد...