ما و حادثه کربلا:(2)

تحریف معنوی دیگر این است که ماهیت این حادثه را انفجار بدانیم و برای حسابگری و محاسبه نتیجه سهمی قائل نباشیم. گویی امام علیه السلام در اثر غلیان احساسات و عواطف و به خاطر کینه های شخصی و خانوادگی، بدون توجه به نتیجه کار خود اقداماتی را صورت داده است! شکی نیست که این تحلیل از حادثه کربلا ارزش این قیام و طبعا اثرگذاری آن را به شدت پایین می آورد.
تحریف سوم آن است که مانند برخی نویسندگان معاصر عامل اصلی نهضت امام حسین را دعوت مردم کوفه معرفی کنیم، به این نحو که مردم کوفه امام را دعوت کردند و قول همراهی دادند اما خلف وعده کردند و امام حسین در این شرایط راه بازگشت نداشت و مجبور شد بجنگد. حتی چندبار پیشنهاد صلح داد و مقبول واقع نشد. بدیهی است که این تحلیل از این واقعه بی بدیل تاریخی نیز ارزش این قیام و اثرگذاری آن را تنزل می دهد زیرا جنگیدن اجباری در حالی که راه دیگری وجود ندارد ارزش زیادی ندارد.
اما تحلیل درست این حادثه، بطلان تحریفات مذکور را آشکار می سازد. عوامل مختلفی در قیام امام حسین دخالت داشته است. عامل اصلی، امر به معروف و نهی از منکر بوده، عامل درجه دوم امتناع از بیعت و عامل درجه سوم دعوت مردم کوفه بوده است، به طوری که حتی اگر عامل دعوت مردم کوفه و عامل بیعت نیز در کار نبود، امام حسین علیه السلام به خاطر شرایط خاص زمان خود که از آن جمله است موروثی شدن خلافت اسلامی و شخصیت خاص یزید، براساس اصل امر به معروف و نهی از منکر قیام می کرد، زیرا در غیر این صورت پس از چندی اثری از اسلام باقی نمی ماند. لذا نهضت حسینی نهضتی با محاسبه دقیق قبلی بوده است و امام حسین علیه السلام توجه داشته است که پیام خون خود را هرچه بیشتر به جهانیان برساند. از این رو اهل بیت خود را نیز همراه خویش می برد تا پس از شهادت او سفیران پیام او باشند، و همچنین در شب عاشورا با این که به کشته شدن خود و یارانش در فردا یقین دارد، یکی از اصحاب خود رابه سوی قبیله بنی اسد می فرستد تا کسانی داوطلبانه به او محلق شوند و پیام شهادت او و یارانش هرچه بیشتر انعکاس یابد و بدین وسیله پایه های حکومت بنی امیه متزلزل گردد.
اما تحریفات و انحرافاتی نیز در نحوه عزاداریهای ما رخ داده است که لازم است اصلاح گردد. همه کسانی که به اهمیت و ارزش نیروهای بسیج کننده یک ملت و سختی بسیج یک ملت در یک مسیر واقف اند، ارزش حادثه کربلا را به عنوان یک سرمایه بزرگ امت اسلام درک می کنند که چگونه این واقعه تاریخی بدون آنکه ستادی در کار باشد، از اول محرم هر سال تا چندین روز مردم را در جهت مبارزه با ظالمان و حق طلبی و شجاعت و مردانگی و مروت و جوانمردی بسیج می کند. لذا باید مراقب باشیم که مبارزه با انحرافاتی که در عزاداریهای ما پیدا شده منجر به تضعیف اصل و اساس عزاداری که مورد تأکید ائمه اطهار علیهم السلام بوده است نشود. از همین روست که امام خمینی«ره» پس از پیروزی انقلاب اسلامی فرمودند عزاداریها باید به همان شکل سنتی انجام شود و ضمناً باید اصلاح شود، همچنان که شهید آیت الله مطهری در یک سخنرانی تحت عنوان «روحانیت و انقلاب اسلامی» که حدود یک ماه پس از پیروزی انقلاب ایراد شده می گویند: «مسجدها باید محفوظ بماند، امامت جماعت ها باید محفوظ بماند، منبرها باید محفوظ بماند، روضه ها باید محفوظ بماند، ذکر مصیبت ها باید محفوظ بماند اما باید اصلاح شود. تحریفات در ذکر مصیبت ها الی ماشاء الله است.

ادامه دارد...